காதல் கவிதைகள்

காதல் கவிதைகள்

சற்று முன்னே நடந்து போன
தடயம் எதுவுமின்றி
அமைதியாய் கிடக்கிறது வீதி.
எனினும்
அதிவேக ரயிலொன்று
கடந்துபோன தன்டவாளம் போல
இன்னும் அதிர்கிறது
என் இதயம்.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------       

எல்லா கவிதைகளுமே
உன்னை பற்றியவைதாம் எனினும்
ஒரு கவிதை கூட
உன்னை மாதிரி இல்லையே.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

பூ நுகரும் காலம் - நா முத்துக்குமார்

பூ நுகரும் காலம் - நா முத்துக்குமார்

அவனுக்கு
பூக்கள் என்றால்
பிரியம் அதிகம்

செம்மண் பரப்புகளில்
உண்டு வளர்ந்து
ரசாயணம் துறந்து
கூர் நாசியில்
அவை தரும் மென்வாசம்
சொல்லில் அடங்காது

நாணல்களில்
உயர்ந்து அடங்கி
நீர் ஓவியம் வரைகிற
வெண்பனிப் பொழுது
அவன்
பூ நுகரும் காலம்

ஒவ்வொரு நுகர்வுக்கும்
ஒவ்வொரு வாசம் தர
பூக்களால் மட்டுமே முடியும்

பூக்களுக்கும்
அவனை ரொம்பப் பிடிக்கும்
விரல்களால் உயிர் பறித்து
அவன் நுகர்வதற்கு
முந்தைய கணம்வரை

தத்துவம் - கவிஞர் பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்

தத்துவம் - கவிஞர் பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்

காண்பதெல்லாம் இன்பமப்பா!

விதியென்னும் குழந்தை கையில்
உலகந்தன்னை
விளையாடக் கொடுத்துவிட்டாள்
இயற்கையன்னை - அது
விட்டெறியும் உருட்டிவிடும்
மனிதர் வாழ்வை
மேல் கீழாய்ப் புரட்டிவிடும்
வியந்திடாதே

மதியுண்டு கற்புடைய
மனைவியுண்டு
வலிமையுண்டு வெற்றி தரும்
வருந்திடாதே
எதிர்த்து வரும் துன்பத்தை
மிதிக்கும் தன்மை
எய்திவிட்டால் காண்பதெல்லாம்
இன்பமப்பா

விழுங்கித் தொலைத்த மானுடம்!!

"எங்கோ எதற்கோ விழுங்கித் தொலைத்த
மானுடம்..

இரந்து இரந்து
கொடுக்கத் திராணியின்றி
வாங்கத் துணிந்த மானுடம்..

களவு செய்து
கபடமாடி
கற்பு பறித்து; தொலைத்து;
கயவரோடு கூடி
காலம் போக்கும் மானுடம்..

எடுத்து வீசத் துணியாத
விட்டு ஒழிக்க இயலாத
உடலை -
பிடுங்கியும் புலம்பும்
பிரிந்தும் பிறரை நோவும்
சுயநல மானுடம்..

பகுத்துப் பாராத கேள்புத்தி -
அறுத்தெறிய முடியா ஆசைகள்
பிரித்துத் தர இயலாத மனசு
எடுத்துக் கொடுக்க வக்கின்றியும்
தனக்கு மட்டுமே ஓலமிடும் மானுடம்..

ஆறடி மிஞ்சாத மண் தின்று
காலடி பதியாத வாழ்க்கைக்கு
நோயிற்கும் பேயிற்கும் பயந்து
யாருக்கும் பயனின்றி - போகும் மானுடமே..

காலம் மென்று மென்று விழுங்கி
விதைத்த விதைப்பில் -
வாழ்ந்த அடையாளமின்றி மாளும்
மானுடமே.. மானுடமே..

எல்லாம் ஒழ்
எல்லாம் அற்
எஞ்சியிருக்கும் மனிதம் காக்கவேணும்
சுயநலம் குறைத்து வாழ்"
என்று சொல்ல -
எனக்கென்ன உரிமையுண்டோ; உன்னிடத்தில் மானுடமே!!

தமிழ் மாதங்கள்

தை பிறந்தால் வழி பிறக்கும்
தமிழர் வாழ்வில் வளம் கொழிக்கும்
மாசியில் மங்களம் சூடிடும்
புது வரவுகள் பொங்கிடும்
பங்குனியில் ஊரெங்கும் திருவிழா
தெருவெங்கும் தேரோட்டம்
சித்திரை வெயிலை இளநீர் பதநீர் தணிக்க 
சித்திரை விழாக்கள் கோலாகலமாகும்
வைகாசியில் வைபோகம் கன்னியரும் காளையரும்
மணமாலைகள் சூடிட மங்களமாகிடும்
ஆனியில் உச்சிவெயில் தணியும்
ஊரெல்லாம் மெல்லிய தென்றல் வீசும்

ஆடியில் ஆறுகளில் புதுப்புனல் பொங்கிடும்
உழவு ஆடிப்பட்டம் தேடி விதைக்கும்
ஆவணி வந்ததும் நல்வரவும் வந்திடும்
தடைகள் நீங்கி சுபகாரியங்கள் நிகழ்ந்திடும்
புரட்டாசி விரதம் மாந்தரின்
மனதை பக்குவப்படுத்த உதவிடும்
ஐப்பசி மழை அடை மழை
ஊரெல்லாம் தீவுபோல் காட்சியளிக்கும்
கார்த்திகையில் இல்லம்தோரும் அகல்விளக்கு
ஒளிர்ந்திட நன்மைகள் குடி புகுந்திடும்
மார்கழி குளிரில் வாசல்களில் கோலங்களும்
வயல்களில் வசந்தங்களும் பூத்திருக்கும்

கோடைக் குளிர்நகர் - வைரமுத்து

கோடைக் குளிர்நகர்

முகிற்குடையின் கீழுறங்கும் சோலை - புல்லில்
முத்தமிடும் பனிமுத்து மாலை - பனித்
துகில்விலக்கிப் பூவழகைச் சுவையாகச் சொல்லத்தான்
சுகமாக விடியுமதி காலை - அதைச்
சொல்லாமல் எனக்கென்ன வேலை?
பொற்சுவட்டுப் பூப்பூமி மீது - மெல்லப்
பூத்த பனி திரைபோடும் போது - நெஞ்சம்
சொற்கனவுப் பந்தலுக்குள் சொக்கிநட மாடிதினம்
சொல்லிவிடும் கற்பனைக்குத் தூது - அதைச்
சொல்லிவைக்க வார்த்தை கிடையாது.
மீனேறி நிலம்பார்க்கும் ஏரி - சுற்றி
மின்வெளியாய் நின்றமலர்ச் சேரி - அங்கே
தேனேறி, தென்றலெனும் தேரேறிப் பனித்தளிர்கள்
திசைபார்க்கும் வரவேற்புக் கூறி - ஆடும்
செந்தோட்டம் மனத்தேரில் ஏறி.
கலைக்கோட்டத் தேனடைகள் பிழிந்து - மெல்லக்
கனித்தோட்டச் சாலைகளில் வழிந்து - அந்த
மலைமேட்டு மலர்ப்பள்ளம், மழைமேகப் பனிவெள்ளம்
மதுபோலச் சொரிவதனால் குளிர்ந்து - பச்சை
மணிபோலச் சிரித்திருக்கும் ஒளிர்ந்து.

அலைகள் - வைரமுத்து

அலைகள்

அலைகளே! நீர்மேல் ஆடுந் தண்ணீர்
மலைகளே! கடலின் மந்திரக் கைகளே! வித்தை புரிந்து வீசுங் காற்று
நித்தந் திரிக்கும் நீர்க்கயி றுகளே!
காற்றெனுங் கயவன் கடலாம் கன்னியின்
மேற்புறம் உரியும் மெல்லிய துகில்களே!
கரையில் தற்கொலைக் காரியம் நடத்தல்
முறையா? சரியா? முடிவுரை என்ன?
கண்வழி புகுந்து கனவென மலர்ந்து
வெண்துகில் போர்த்து மேலே எழுந்து
விம்தித் தாழ்ந்த வெண்மார் புகளே!
தம்பலம் காட்டும் தண்ணீர் வெடிகளே!
கடல்நீர் விழாவில் கரக ஆட்டம்
நடத்தித் தோற்கும் நாடகக் கும்பலே!
கருப்புக் கடலுக் காசநோ யாலே
இருமித் துப்பும் எச்சில் மலைகளே!
கறுப்புக் கடற்றயிர் கடையப் படுகையில்
தெறித்த வெண்ணெய்த் திரைகளே! நீங்கள்
கரையில் கலையும் கடலின் கனவுகள்
கரைக்கன் னத்தில் கடல்முத் தங்கள்
நகர்ந்து விரைந்து நடந்து கரையில்
தகர்ந்து போகும் தண்ணீர்ச் சுவர்கள்